Kolike su razlike u životnom standardu u nemačkim regijama

Prosečni dohodak kojim raspolažu domaćinstva u Nemačkoj razlikuje se od regije do regije. Najviši dohodak se beleži u Bavarskoj, a na poslednjem mestu je Severna Rajna – Vestfalija.

Tako na primer, jedna studija koju je radio Institut za privredne i društvene nauke (WSI) pokazuje da je u okrugu Starnberg kod Minhena u 2016. godini prosečni godišnji dohodak iznosio 34.987 evra. To je dvostruko više od prosečnog dohotka u gradu Gelzenkirhenu koji je po osobi u proseku iznosio 16.203 evra.

Studije potvrđuju da životni standard uveliko zavisi od regiona. I nakon 30 godina od ujedinjenja, istočni deo zemlje je na dnu lestvice po visini zarada, blagostanju i životnom standardu. Velike razlike u kvalitetu života i bogatstvu nisu više samo izražene na relaciji istok – zapad Nemačke nego i u pojedinim regijama.

Medijska kuća Funke izveštava da između pojedinih nemačkih regija postoje značajne razlike u primanjima, mogućnostima zapošljavanja, saobraćajnoj i telekomunikacionoj povezanosti, ali i u snabdevanju.

Iako su istočnonemačke savezne pokrajine i 30 godina nakon pada Berlinskog zida i dalje najnerazvijenija područja zemlje, izveštaji pokazuju da su i u mnogim delovima zapadne Nemačke primetni nedostaci u razvoju.

Zato se pomoć, kako se predlaže u izveštaju, ne bi trebalo raspoređivati po sistemu „bogati zapad, siromašni istok“, nego po regionalnim potrebama. Razlike u kvalitetu života nisu samo materijalne prirode, jer postojeće razlike utiču i na političku strukturu nekog područja.

Za istraživanje su korišćeni i upoređivani podaci iz 401 okruga i gradova u Nemačkoj. Nakon ubedljivo najbogatijeg okruga Starnberg slede Hajlbron (pokrajina Baden-Virtemberg) i Hohtaunus (Hesen) sa prosečnom godišnjom zaradom po osobi od preko 30.000 evra.

Sa manje od 17.000 evra je na kraju liste uz Gelzenkirhen i Duizburg sa 16.881 evra. Ispod 20.000 evra su godišnja primanja i u drugim delovima rurske oblasti, zatim u mestima u Sarlandu i Donjoj Saksoniji, ali takođe i u mnogim okruzima i gradovima na istoku Nemačke kao što su Lajpcig, Brandenburg ili Rostok.

U poređenju 15 velikih gradova na prvom mestu je Minhen, zatim Štutgart, Dizeldorf, Hamburg, Nirnberg, Frankfurt, Keln, Bremen. Berlin je na 11. mestu sa prosečnom godišnjom zaradom od ispod 20.000 evra.

Povećanje cena je od 2000. do 2018. godine u nemačkom proseku iznosilo 12,3 %, a pri tome je povećanje zarada bilo nešto veće na istoku, ali sa mnogo manjim početnim nivoom. Najveći porast dohotka po glavi stanovnika beleži Hajlbron, čak 43 %.

Međutim, stručnjaci to objašnjavaju činjenicom da u toj opštini živi više izuzetno bogatih osoba, među njima i milijarder i vlasnik Lidl-a Diter Švarc.

U svrhu istraživanja su korišćeni podaci Saveznog i pokrajinskih zavoda za statistiku. Kao raspoloživi dohodak je definisana novčana suma koja je ostala na raspolaganju nakon uplate poreza i doprinosa za socijalno osiguranje. Prema toj definiciji prosečni godišnji dohodak za celu Nemačku iznosi 23.295 evra.

Nemački sociolozi kritikuju politiku jer smatraju da dugi niz godina nije učinila ništa da zaustavi rast razlike između siromašnih i bogatih delova društva. Savez nemačkih gradova i opština je tražio od savezne vlade delovanje protiv ovog fenomena kojeg smatraju „sudbonosnim za budućnost zemlje“.

U najnovijem Izveštaju o stanju nemačkog jedinstva može se pročitati i ovo: plate na istoku zemlje iznose samo 82 % plata na zapadu. I to 30 godina nakon ujedinjenja! Nemci smatraju da ova kompleksna situacija znači da manje novca za isti posao istovremeno znači i manje priznanja i poštovanja.

Lošije plaćen posao, nepriznavanje godina staža iz DDR-a (što utiče na visinu penzije) pogađaju stanovnike Istočne Nemačke, naročito današnje pedesetogodišnjake koji smatraju da žive u dvoklasnom društvu.

Nezaposlenost na istoku je na višem nivou nego na industrijski, i pre svega tehnološki razvijenijem jugu i severu, pa je emigracija sa istoka na zapad česta pojava.

Naučnici predviđaju da će Nemačka u narednim godinama beležiti privredni rast, a savezne pokrajine kao što su Hamburg, Bavarska, Hesen, Baden-Virtemberg i Berlin mogle bi da do 2045. povećaju svoj BDP za više od polovine, dok se očekuje da se njegova vrednost u Saksoniji-Anhaltu i Meklenburgu-Prednjoj Pomeraniji ne poveća.